حسین علیزاده با بیان این‌که قبل از این‌که بخواهم موسیقی بخوانم سینما در زندگی من جریان داشت، گفت: من فیلم‌های خوب غیرایرانی هم می‌دیدم، وقتی فیلم «اسپارتاکوس» را دیدم در خیابان راه می‌رفتم و احساس می‌کردم خودش هستم و چقدر فداکارم یا وقتی «دراکولا» را دیدم شب‌ها موقع خواب به سراغم می‌آمد. این تخیلات وارد زندگی می‌شد و انگار سینما را در زندگی من تزریق کرده بودند و در تمام طول آن دوران با من بود.
حسین علیزاده - ردیف‌دان، آهنگساز و نوازنده تار و سه‌تار - در اولین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی سال ۹۶ انجمن بازیگران سینمای ایران، طی سخنانی اظهار کرد: من با شوق و عشق موسیقی را آغاز کردم. خوشبختانه در خانواده‌ای در محله سیدنصرالدین تهران تربیت شدم که به خواست فرزند خود احترام می‌گذاشتند و به من اجازه دادند موسیقی کار کنم. بسیاری از هم‌محله‌ای‌های من زمانی که جلوی پدر و مادرشان نام موسیقی را می‌آوردند با خشونت عجیبی به آن‌ها می‌گفتند «برو دهنت را آب بکش».
وی ادامه داد: پدر من خیاط و مادرم خانه‌دار بود؛ اما به‌دلیل این‌که وجودشان از عشق بود زمانی که من از موسیقی صحبت کردم گل از گل‌شان شکفت و گفتند هرچه تو دوست داری. آن‌ها برای‌شان سخت بود من را به هنرستان بفرستند زیرا مخارج سنگینی داشت؛ اما خوشبختانه من توانستم در هنرستان درس بخوانم و زیر نظر اساتید بزرگی بودم.