به گزارش خبر فوری به نقل از گلونی، وقتی فیلم خانه دختر را در جشنواره دیدم تا یک سال علامت سؤال بزرگی در سرم بود که داستان فیلم چه چیزی را می‌خواست بگوید و من متوجه نشدم. بعد از خواندن چند نقد تازه فهمیدم قضیه از چه قرار است. در اکران عمومی هم که فیلم را مجدداً دیدم بازهم همان علامت سؤال اولیه در ذهنم بود ولی این بار جنس علامت سؤال فرق داشت. به آن ۲ دقیقه حذف‌شده فکر می‌کردم که کل بار و معنای داستان را یک‌تنه به دوش می‌کشید. ۲ دقیقه ای که به‌تنهایی گویای تمام فسادهای سینما، جامعه، اقتصاد و سیاست بود.